Rüe

Rüe
Rüe (s. ⇨ Hund und ⇨ Rüde).
1. As de Rü'e1 wässet, wässet ock de Klüppel. (Grafschaft Mark.) – Woeste, 75, 258.
1) Rüë, Ruië, mittelhochdeutsch rüde, ursprünglich der Hetzhund, steht bei uns ohne Unterschied für jeden Hund, kommt aber nur in den westfälischen Mundarten vor. (Vgl. Frommann, III, 263, 87; V, 165, 113; Weigand, Wb., IIa, 517.)
2. Bai (wer) en Ruien smeiten well, kann lichte 'n Stein finnen. (Arnsberg.) – Firmenich, I, 373, 17.
3. Bat de Rüens lätt, dat friet he ôk. (Grafschaft Mark.) – 2 Petr. 2, 22.
4. Böse Rü'ens hett ümmer en terieten Fell, un allerwärts ümmer en terieten Gesicht. (Grafschaft Mark.) – Woeste, 79. 335.
5. De bieterigsten1 Rüen2 hett de rieterigsten Felle. (Grafschaft Mark.) – Woeste, 66, 39.
1) Bieterig = bissig, rieterig = zerrissen, zerzaust.
2) Hund, hochdeutsch veraltet Rüde.
6. De bleide (blöde) Rüe wedd (wird) selten satt. (Münster.) – Firmenich, I, 297, 18; Frommann, VI, 426, 50.
7. De Rüens, de 'n Brâen ruaken hebb't, will 't 'ne auck gêren belicken.Lyra, 22.
8. De Rüens, de so harde blieket, sind de sliemsten nit.Woeste, 76, 273.
9. De unselichsten Rü'ens hett de mesten Flö. (Iserlohn.) – Woeste, 77, 274.
10. En bläuden Rüen wert selden fett. (Düren.) – Honcamp; für Münster: Frommann, VI, 426, 50.
11. Et giät mehr bunte Ruiens, ärre äinen. (Arnsberg.) – Firmenich, I, 353, 11.
12. Et küemt nit op den Rüen an, aw he freaten well. (Westf.)
13. Et stet nitt ümmer bim Rüen, bat he friäten sall (wird). (Grafschaft Mark.) – Woeste, 78, 311.
14. Je laiger1 de Rüe, je ärger de Fläuhe. (Lippe.) – Firmenich, I, 267.
1) Leige = lege, schlecht, unnütz, unbrauchbar, besonders auch krank, daher eben von magern,
elenden, heruntergekommenen Hunden, hochdeutsch lê, niedrig, übel.
15. Jup, sied de Rüe, wenn se 'ne in'n Steärt knîped. (Hagen in der Grafschaft Mark.) – Frommann, III, 258, 93.
16. Me ledt kainen Rüen dör de Drîte, adder me maut selwer med derdör. (Grafschaft Mark.)
Man leitet keinen Hund durch den Koth, man muss selber mit hindurch.
17. Säu lange as man den Ruie fäuert, lickstert he. (Sauerland.)
18. Säu lange, äs me de Ruiens fäuert, beut se emme nit. (Sauerland.)
19. So lange me dat Rüeken föert, wiegelt (wedelt) et met dem Steartken. (Düren.) – Für Iserlohn: Woeste, 68, 76.
20. Wamme de Rüens tearget, mot me sik gefallen loaten, dat se enne bitet. (Westf.)
21. Wamme en Rü'en smiten well, kamme lichte 'n Klüppel finnen. (Iserlohn.) – Woeste, 76, 275.
22. Wann de Rüe hangen sall, dann heat 'e Leader freaten. (Westf.)
23. Wann de Rüe hangen sall, kamme woel en Strick finnen. (Westf.)
24. Wann me dem däuen Ruien dat Miul taubinnet, dann bitte emme nit. (Sauerland.)
25. We en Rüen wämsen (durchprügeln) well, kann licht en Knüppel finnen. (Recklinghausen.) – Firmenich, III, 170, 9.
26. Wei öewer den Rüen küemt, dei küemt auk öewer den Stêrt. (Westf.)
27. Wenn de Ruiens in de Spuite läupet, dann gêiht de Hirsch im Melme. (Sauerland.)
28. Wenn me 'n Ruien smuiten well, dann kamme woel en Knüppel finnen. (Soest.) – Firmenich, I, 348, 24.
*29. En swarten Rüen an der Kîe1 hewen. (Grafschaft Mark.)
1) Kette. – Kohlenbergwerke besitzen.

Deutsches Sprichwörter-Lexikon . 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • rue — rue …   Dictionnaire des rimes

  • rué — rué …   Dictionnaire des rimes

  • rue — 1. (rue) s. f. 1°   Chemin bordé de maisons ou de murailles dans une ville, dans un bourg, etc. Rue Saint Honoré. Rue Notre Dame des Victoires. •   Envoyer des soldats à chaque coin des rues, CORN. Héracl. III, 4. •   Pour traverser la rue au… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Rue du Bœuf — Façades de la rue du Bœuf Situation Coordonnées …   Wikipédia en Français

  • Rue — Saltar a navegación, búsqueda Rue …   Wikipedia Español

  • Rue — ist das französische Wort für Straße Der Name Rue bezeichnet verschiedene geographische Objekte: die Gemeinde Rue FR im Glânebezirk, Kanton Freiburg, Schweiz die Gemeinde Rue (Somme) im Département Somme, Frankreich den Kanton Rue im Département… …   Deutsch Wikipedia

  • Rue — Rue, n. [F. rue, L. ruta, akin to Gr. ?; cf. AS. r?de.] 1. (Bot.) A perennial suffrutescent plant ({Ruta graveolens}), having a strong, heavy odor and a bitter taste; herb of grace. It is used in medicine. [1913 Webster] Then purged with euphrasy …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Rue 89 — is a French website created by former journalists from Libération . It was officially launched on 6 May, 2007, on the day of the second round of the French presidential election. Its news editor is Pascal Riché, former Op ed editor of Libération …   Wikipedia

  • Rue — Rue, v. i. 1. To have compassion. [Obs.] [1913 Webster] God so wisly [i. e., truly] on my soul rue. Chaucer. [1913 Webster] Which stirred men s hearts to rue upon them. Ridley. [1913 Webster] 2. To feel sorrow and regret; to repent. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • rue — ‘regret’ [OE] and rue the plant [14] are distinct words. The former goes back to a prehistoric Germanic source, of uncertain ultimate origins, which meant ‘distress’, and which also produced German reuen and Dutch rouwen. In the early Middle… …   The Hutchinson dictionary of word origins

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”